spek

Kip in rode wijn-stoof

| esmeraldaberends

Winter is coming! Of ehh… ze is er al. Koude dagen vragen om hartverwarmende maaltjes en stoofpannetjes passen daar goed bij. En laat er nou net al een week een halve fles rode wijn op ons aanrecht staan.. Vraag me niet waarom maar we hebben hem niet opgedronken (wat?) en nu smaakt ‘ie niet onwijs lekker meer. Goed genoeg nog wel om mee te koken! Bij rode wijn-stoof denk je misschien sneller aan rundvlees, maar met kip is ook erg lekker en vaak wat sneller klaar. Dus vis die winterpeen uit je schoen en trek een flesje open!

Nodig (voor 4 porties)

  • ± 1/2 fles rode wijn
  • ± 600 gram kipdijfilet
  • ± 4 plakjes ontbijtspek (blokjes kan ook prima)
  • 3 flinke wortels
  • 3 witte uien
  • ± 400 gram champignons
  • 2 tenen knoflook
  • klontje boter
  • tl bloem
  • tl rozemarijn
  • tl tijm
  • geraspte citroenschil van ± 1/2 citroen
  • flink wat zout en peper
  • olie

Doen

Neem een braadpan en bak op laag vuur het spek knapperig. Snijd de uien in ringen en doe erbij, bak ze glazig en zacht met wat zout en peper. Haal ui en spek uit de pan, doe er wat boter en olie in en schroei de kipdijfilet, in stukken gesneden, rondom dicht. Strooi de bloem over de kip en roer goed om. Doe dan de ui en spek er weer bij, samen met in plakjes gesneden wortel. Voeg kruiden, zout en peper en rode wijn toe en laat op een klein pitje 1,5 a 2 uur stoven. Het is klaar wanneer het kippenvlees uit elkaar valt als je door de pan roert.

 Tegen het einde van de baktijd snijd je de champignons in plakken en bak je die in een grote koekenpan met wat boter en zout. Zorg dat je al het vocht er uit bakt en ze een beetje bruin zijn. Roer ze tot slot door de kipstoof, samen met de citroenschil. Proef of je nog zout en peper wilt toevoegen. 

Lumachine (pasta) carbonara met tuinerwten

| esmeraldaberends

Tsja, als je dan toch pasta eet kun je het beter meteen goed doen. Perfect voor een tikkeltje brakke zondagavond, deze carbonara met spek en parmezaan. Er schijnen verschillende manieren te zijn om carbonara te maken; Engelsen gooien er graag veeeeel room in en in Italië wordt weleens gezegd dat het met alleen ei hoort. Nou kies ik graag voor de gulden middenweg: een beetje room voor de lekker en ei om de saus mooi glanzend te maken en te binden. Neem schelpjespasta, zodat de erwtjes en saus er lekker in blijven hangen!

Nodig (voor 2 porties)

  • Lumachine of andere (schelpjes)pasta. Liefst volkoren.
  • ongeveer 75 ml room
  • 1 ei
  • 2 handjes diegevroren tuinerwten
  • 2 bosuitjes
  • grote teen knoflook
  • kwart rode peper, heel fijngesneden
  • flinke hand geraspte parmezaanse kaas (naar smaak)
  • paar takjes fijngesneden verse peterselie
  • 8 plakken bacon (pancetta of ontbijtspek kan ook)
  • zout en peper

Doen

Zet de pasta op en kook ‘al dente’; een beetje bite is wel belangrijk in dit toch al romige gerecht. Zet ook meteen de plakken bacon op een laag vuurtje en laat die langzaam knapperig bakken. Kluts het ei met de room, zout en peper, de peterselie en de helft van de geraspte kaas. Trek of breek de bacon in kleinere stukken. Zet dan het vuur iets hoger en doe de fijngesneden rode peper erbij. Laat eventjes bakken en doe dan de in ringen gesneden bosui en geperste of fijngesneden knoflook erbij om maximaal een minuutje mee te bakken.

Gooi de laatste kookminuut van je pasta de tuinerwtjes erbij om te ontdooien en giet daarna af: bewaar een scheutje kookvocht. Doe de pasta en erwtjes in de pan bij het baconmengsel, zet het vuur laag en giet langzaam het roommengsel in de pan terwijl je rustig roert of schudt. De pan mag niet te heet zijn, want dan stolt je ei te snel en krijg je korreltjes. Doe het vuur uit en blijf roeren totdat de pasta de saus een beetje heeft opgenomen en zacht glanst van de saus. Gebruik wat van het kookvocht om het geheel ‘losser’ te maken terwilj je roert. Direct serveren met de rest van de kaas.