Tsja, als je dan toch pasta eet kun je het beter meteen goed doen. Perfect voor een tikkeltje brakke zondagavond, deze carbonara met spek en parmezaan. Er schijnen verschillende manieren te zijn om carbonara te maken; Engelsen gooien er graag veeeeel room in en in Italië wordt weleens gezegd dat het met alleen ei hoort. Nou kies ik graag voor de gulden middenweg: een beetje room voor de lekker en ei om de saus mooi glanzend te maken en te binden. Neem schelpjespasta, zodat de erwtjes en saus er lekker in blijven hangen!
Nodig (voor 2 porties)
- Lumachine of andere (schelpjes)pasta. Liefst volkoren.
- ongeveer 75 ml room
- 1 ei
- 2 handjes diegevroren tuinerwten
- 2 bosuitjes
- grote teen knoflook
- kwart rode peper, heel fijngesneden
- flinke hand geraspte parmezaanse kaas (naar smaak)
- paar takjes fijngesneden verse peterselie
- 8 plakken bacon (pancetta of ontbijtspek kan ook)
- zout en peper
Doen
Zet de pasta op en kook ‘al dente’; een beetje bite is wel belangrijk in dit toch al romige gerecht. Zet ook meteen de plakken bacon op een laag vuurtje en laat die langzaam knapperig bakken. Kluts het ei met de room, zout en peper, de peterselie en de helft van de geraspte kaas. Trek of breek de bacon in kleinere stukken. Zet dan het vuur iets hoger en doe de fijngesneden rode peper erbij. Laat eventjes bakken en doe dan de in ringen gesneden bosui en geperste of fijngesneden knoflook erbij om maximaal een minuutje mee te bakken.
Gooi de laatste kookminuut van je pasta de tuinerwtjes erbij om te ontdooien en giet daarna af: bewaar een scheutje kookvocht. Doe de pasta en erwtjes in de pan bij het baconmengsel, zet het vuur laag en giet langzaam het roommengsel in de pan terwijl je rustig roert of schudt. De pan mag niet te heet zijn, want dan stolt je ei te snel en krijg je korreltjes. Doe het vuur uit en blijf roeren totdat de pasta de saus een beetje heeft opgenomen en zacht glanst van de saus. Gebruik wat van het kookvocht om het geheel ‘losser’ te maken terwilj je roert. Direct serveren met de rest van de kaas.